V-Idziesz do przodu i nie oczekujesz wiele

Idziesz do przodu i nie oczekujesz wiele

Znasz swój szereg i masz w życiu cele

Budzą mnie promienie słoneczne, otrząsam się po śnie. Na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Wstaje z wygodnego łóżka. Swoje kroki kieruje do łazienki. Biorę prysznic, gorąca woda spływa po moim ciele. Dzisiaj sobota dzień wolny od szkoły. Ubieram się w wygodne ubrania i zabieram się za sprzątanie mieszkania. Włączam muzykę najgłośniej jak tylko się da. Zaczynam od kuchni. Sprzątanie idzie mi wyśmienicie po upływie 2 godzin mieszkanie lśni. Do ręki biorę smycz i wychodzę z psem na spacer. Idę ulicami Rzeszowa podziwiam piękno przyrody, wszystko jest takie delikatne i dopiero co budzi się do życia. Siadam na jednej z ławek, Sparkiego spuszczam z smyczy, aby mógł sobie pobiegać. Przyglądam się mojemu czworonożnemu przyjacielowi jak biega i czuje się swobodnie. Przywołuje go do siebie i wracamy do mieszkania. Od razu udaje się w kierunku miski z wodą. Odruchowo zerkam na telefon mam jedno nieodebrane połączenie od Ciebie. Wykonuje telefon do Ciebie, ale tym razem Ty nie odbierasz. Rzucam telefon na łóżko i idę do solanu. Włączam telewizor, oglądam przypadkowy film, który wciąga mnie niemiłosiernie. Wyrywa mnie z tego dźwięk telefonu. Szybkim krokiem kieruje się do swojego pokoju, przyciskam zieloną słuchawkę.

-No, cześć Elizka- witasz się ze mną.

-Cześć Piotrek.

-To co dzisiaj o 18 pod Twierdzą?-  w Twoim głowie wyczuwam zadowolenie.

-Tak Piotruś.

-To ja uciekam na trening, do zobaczenia.

Żegnam się z Tobą i wracam do oglądania filmu. Nerwowo zerkam na zegarek, dochodzi godzina 17. Wstaje z kanapy i idę do swojego pokoju, z ogromnej szafy wyciągam miętowe rurki i czarny sweterek. Do torebki chowam najpotrzebniejsze rzeczy i wychodzę z mieszkania. Kieruję się w stronę przystanku autobusowego. Siadam na ławeczce. Przypominam sobie nasze pierwsze spotkanie. Byłeś wtedy całkiem inny niż jesteś teraz. Poznałam Ciebie innego niż wszyscy Ciebie znaja z boiska. Poznałam osobę w której znalazłam siłę, bezpieczeństwo i spokój, osobę z którą mogę o wszystkim porozmawiać. Od dwóch lat czuje się w końcu szczęśliwa. Jesteś osobą która zawsze mnie wspomoże, murem stanie za mną. Stawiłam sobie w życiu cele, nie zawsze je osiągałam i teraz postawiłam sobie kolejny. W końcu przyjeżdża autobus, wsiadam do niego i zajmuje miejsce od kona na samym końcu. Do uszu wkładam słuchawki, przyglądam się przechodnią, Na niektórych twarzach maluje się spokój szczęście a na innych po prostu zwykła obojętność, zmęcznie zyciem lub problemami. Wysiadam z komunikacji miejskiej i kieruje się w stronę Twierdzy. Robi się już trochę ciemno. W drodze wstępuje jeszcze do sklepu w celu zakupienia kilku drobnych rzeczy.

*perspektywa Piotrka.

Trening powoli dobiega końca jeszcze kilka powtórzeń i koniec dzisiejszych zmagań. Teraz trenujemy najciężej, dużymi krokami zbliża się koniec sezonu. Wsączy pracujemy na sto procent. Mamy jeden wspólny cel chcemy obronić tytuł Mistrza Polski. Każdy chce dołożyć coś do tego trofeum, czuć ze ten sezon był udany. Mimo kilku porażek udowodnić ze nigdy nie warto lekceważyć  serca Mistrza. Zbieram swoje dresy z hali i kieruje się w stronę szatni, gdzie panuje wyśmienita atmosfera. Wchodzę pod prysznic. Zimna woda zmywa trudy dzisiejszego treningu. Wycieram swoje ciało ręcznikiem i ubieram się w ubrania wiszące na wieszaku. Opuszczam łazienkę. Rozmawiam chwilę z chłopakami i wychodzę z budynki. Nigdzie nie mogę Ciebie dostrzec. Opieram się o maskę swojego auta i wypatruje twojej charakterystycznej sylwetki. Bładze myślami gdzieś w przestworzach. Nerwowo zerkam na zegarek jest już po 18, a Ciebie nadal nie ma. W końcu dostrzegam Ciebie idaca w stronę mojego auta. Macham Ci z daleka. Jesteś coraz bliżej mnie. Nagle dostrzegam auto jadace z nad przeciwka prosto w Twoja stronę,

-Eliza uważaj- wydaje z siebie głosny okrzyk po czym znikasz mi z oczu. Błysk świateł na chwile oślepia mnie. Biegnę w Twoja stronę.

Umrę ci kiedyś.

Oczy mi zamkniesz.

I wte­dy — swoje

Smut­ne, zdziwione,

Bar­dzo otworzysz.

I jesteśmy na półmetku jeszcze 5 i koniec;) Nie było tam 15 komentarzy ale dodaje dla osob które to czytają i komentują dziekuje ze jesteście;* Spodziewaliście się takiego obortu spraw?;) Do nastepnego;*

 Ciumaski;)