III-Bo tylko w Twojej dłoni Znaleźć mogłam ciepło

 Nie ma zbyt wiele cza­su, by być szczęśli­wym.

Wychodzę z budynku szkoły , na nos zakładam swoje przeciwsłoneczne okulary. Swoje kroki kieruję w stronę przystanku autobusowego. W końcu przyjeżdża wsiadam do niego i zajmuje miejsce na samym tyle , do uszu wkładam słuchawki i odcinam się od świata rzeczywistego. W mojej głowie są wciąż myśli o Tobie. Zadaje sobie kolejne pytanie, na które nie znajduje odpowiedzi. Autobus zatrzymuje się na przystanku wysiadam z niego i udaję się w kierunku swojego bloku. Od dzrwi wita mnie wesołe szczekanie, witam się ze Sparkiem. Siadam przy stole i konsumuje obiad przygotowany przez mamę. Przebieram się w swoje wygodne freski i udaję się z moim czworonożnym przyjacielem na spacer. Z kieszeni starych dresów wyciągam papierosa , zapalam go. Przemierzam ulice Rzeszowa. Mój spokój przerywa sms od Piotrka „bądź gotowa na 17” , spoglądam na zegarek jest godzina 15, zostało mi jeszcze 2 godziny. Wracam do swojego mieszkania. Otwieram brązową szafę znajdującą się w moim pokoju i przeglądam w czym mogłabym iść do kina. W akcie desperacji dzwonie do Karolina, która zjawia się w moim mieszkaniu po kilkunastu minutach.

-Elizka już jestem- wita się ze mną od drzwi.

-jestem u siebie.

Po chwili wpada do mojego pokoju jak burza.

-Co to szczęściarz?

-Karol najpierw powiedz mi w czym mogę isc- odbiegam od tematu związanego z Piotrkiem.

Po wielu sprzeczkach doszliśmy do wniosku, ze idę ubrana w czarne legginsy a do tego miętowa koszula.

-A teraz powiedz mi z kim idziesz na randkę.- nie dajesz za wygraną.

-To nie randka a zwykłe kino- odpowiadam Ci

-No mów.- nalegasz na mnie.

-Dobra powiem Ci z Piotrkiem Nowakowskim.

Upuszczasz szklankę , którą trzymałaś jeszcze przed chwilą w ręku,  w całym domu słychać dźwięk tłuczonego szkła.

-Żartujesz?- pytasz mnie kolejny raz.

-Nie.- odpowiadam Ci spuszczając przy tym głowę.

-Ja pieprze moja najlepsza przyjaciółka idzie do kina z Cichym, do którego ja bałam się podejść na meczu i poprosić o zdjęcie.

-Karol zwykłe kino, nic więcej. Jak wrócę do wszystko Ci wyjaśnie, a teraz muszę lecieć.

Wychodzimy razem z mieszkania przed moim blokiem dostrzegam Ciebie. Zegam się z Karolina i wolnym krokiem kieruję się w Twoją stronę.

-Cześć Piotrek- witam się z Tobą całusem w policzek.

-Cześć Eliza, jedziemy ?- pytasz mnie z uśmiechem na twarzy.

-Tak.

Wsiadam do samochodu Nowakowskiego i ruszamy w stronę kina. Droga mija nam w znakomitej atmosferze. Rozmawiamy o wszystkim i o niczym. Słuchamy piosenek nucąc sobie je pod nosem. Nagle w radiu słyszę nuty ulubionej piosenki Przemka. Przypominam sobie najwspanialsze chwilę spędzone z nim. Każdy wypad na miasto, do kina, wakacje na wsi. Staje mi przed oczyma jego uśmiechnięta twarz.

-Wszystko w porządku- wyrywasz mnie z wspomnien związanych z Przemkiem.

-Tak po prostu trochę się zamyśliłam- posyłam Ci promienny uśmiech.

-Nie myśl tyle bo my siwym zostaniesz- odpowiadasz mi co wywołuje u mnie smiech.

-Słodko wyglądasz jak się  śmiejesz.

Reaguje na Twój komplement uśmiechem. W końcu dojeżdżamy do kina. Wysiadamy z auta i udajemy się do budnyku. Kilka par ciekawskich oczu spogląda na nas , co trochę mnie irytuje.

Wybieramy komedie romantyczna. Zajmujemy miejsca w ostatnim rzędzie i zaczynamy oglądać film. Jemy popcorn , który zamrowiliśmy przed seansem . Podczas brania jedzenia z opakowania nasze dłonie się dotykają co wywołuje u mnie dreszcze. Uśmiecham się do Ciebie promiennym Uśmiechem. Nagle Twoja reka wędruję na oparcie fotela chwytając mnie za bark.

-Śmiało- szepczesz mi do ucha.

Opieram głowę na twoim torsie, w takiej pozycji zostajemy do zakończenia filmu. Opuszczamy budynek. Z czarnej torebki wyciągam papierosa , wkładam go do ust.

-Mrowiłem Ci coś – spoglądasz w moją stronę.

-Przepraszam ,ale muszę- wyrzucam peta do kosza.

-Masz ochotę jeszcze na spacer?- pytasz mnie

-Możemy się przejść.

Spacerujemy ulicami Rzeszowa. Miasto teraz wygląda magicznie. Rozmyślam nad swoim zyciem , w którym Ty pojawiłeś się tak nagle. Nie spostrzegam kiedy spletliśmy swoje ręce. Zrobiło mi się trochę zimno. Zauważasz to i dajesz mi do ubrania swoją bluze, która sięga mi do kolan. Wywołuje to u Ciebie śmiech. Siadamy na tarasie widokowym. Między nami panuje cisza. Przypominają mi się chwilę spędzone własnie tutaj z Przemkiem. To wtedy przekroczyliśmy granicę przyjaźni. Na moich policzkach znów są łzy. Próbuje je ukryć przed Tobą.

-Elizka co jest?- pytasz mnie obejmując mnie przy tym.

-Wspomnienia powróciły- odpowiadam Ci chowając twarz w dłoniach.

-Cśśśśśś… nie płacz- przytulasz mnie mocniej całując w czoło.

-Jęsli chcesz możesz mi opowiedziec?- pytasz mnie tak łagodnie.

-Dwa lata temu straciłam najlepszego przyjaciela. Zginął w wypadku samochodowym. Przyjaźniliśmy się od piaskownicy. Zawsze wszędzie chodziliśmy razem, gdy było cos nie tak przychodziliśmy własnie tutaj. Nieraz rozmawialiśmy, a nieraz tylko milczeliśmy.

Skierowałam swoja głowę w rozgwieżdzone niebie.

-Bardzo mi przykro.

-Piotrek odwieziesz mnie bo już jest póżno?

-Jasne.

Jedziemy w Twoim aucie, rozmawiamy o pierdołach. W końcu dojeżdżamy do mojego mieszkania.

-Dziękuje za wspaniały wieczór.

-Ja również.

Wracam do mieszkania, dopiero teraz zauważam ze mam nadal na sobie Twoja bluzę. Pachnie Tobą i Twoimi perfumami. Zdejmuje ją z siebie i kładę na polkę. Wyciągam z kieszeni telefon i wystukuje do ciebie sms .Odpisujesz mi „bądź jutro pod halą o 18. Dobranoc.” Z uśmiechem na twarzy odpływam.

 Bo tylko w Twojej dłoni
Znaleźć mogłam ciepło, aby kwitnąć tak
Dla Ciebie
I tylko Twoją być.

I JEST TRÓJECZKA. dZIKEUJE ZA KOMENATRZE POD TYM POSTEM;) JESLI BEDZIE 12 KOMENTARZY DODAJE NASTEPNY!.

Przepraszam,ze tak pózno ale na chwilę stracilam wene!

Do nastepnego!

Komentujcie motywuje to bardzo!!!